Labayru Hiztegia

eskuko Eu

1 izlg., adj.

de la mano, relativo a las manos; manual.

Eskuko babak lehertuz gero, azkarrago sendatuko zaizkizu.

Handiak dira Jaunaren eskuko lanak.

2 adj.

libre.

Sarritan, aurrean genitibo bihurkaria dauela.

Itzulpenean orijinalari lotuegia barik, hoba da eskukoagoa izatea.

Batzuk beren eskuko izan nahi dute.

Onena bakoitza norbere eskuko eta norbere buruaren jabe izatea da.

Joatea edo ez joatea eskuko duzu.

sin aske, soltu, libre

3 postp.

súbdito -ta, dependiente.

Aurrean -(r)en osagarria dauela.

Ni ez naiz inoren eskuko.

Neure buruaren eskuko naz ni, ez dot inoren laguntzarik behar.

Edanda dagoenean, ez du bere burua bere eskuko.

sin menpeko, mendeko, agindupeko, azpitiko, manupeko

4 postp.

en poder de, en mano de.

Aurrean -(r)en osagarria dauela.

Saria emotea edo emon ez egitea ez da nire eskuko.

Orain arte bere eskuko izandakoak galdu ditu.

sin esku izan

5 iz.

teléfono móvil.

Non duzu eskukoa?: ¿Dónde está tu teléfono móvil? (bat)

sin mugikor, sakeleko (bizk)/sakelako (bat)