Argazkia: Labayru Fundazioa
izatekoa izan Eu
1 ad. lok., ad. da
ser de lo que no hay, ser un caso. Ref. a personas.
Aurrean persona-izenordaina edo erakuslea dauela.
Gauza bat esan eta gero beti beste bat egin. Hori da izatekoa!: Dice una cosa y luego siempre hace otra. ¡Es de lo que no hay!
Zazpietarako geratuta egon, eta zortzietan agertu. Zu zara izatekoa!: Habíamos quedado a las siete y apareces a las ocho. Eres un caso. (bat)