Argazkia: Labayru Fundazioa
zurrut Eu
1 onomat., adb.
Voz que hace referencia al trago o sorbo.
Arrautza gordina zurrut hartzen eban.
Esnea, zopakaz barik, zurrut edatea gustetan jako.
2 iz.
sin zurrutada, tragu (bizk)/trago (bat), hurrupa, zarrada
3 iz. (kolok.)
bebida, potación, vicio de tomar bebidas alcohólicas.
Zurrutari emonda dago.
Kontuz ez bazabilz, zurrutak galdu behar zaitu zu.
Nagia zurrutera / doa gehienean, / hatarako txanponik / aurkitzen dauenean. (K. Enbeita)