Argazkia: Labayru Fundazioa
burua hartu Eu
1 ad. lok., ad. deutso
ocupar el pensamiento
pensar solo en
Hiriak eta hiriko liluramenduek burua hartua zuten: Quedó fascinado por la ciudad y sus encantos. (bat)
2 ad. lok., ad. deutso
afectar a la cabeza
Haserreak burua hartuta egoan eta ez ekian zer egiten eban: Ofuscado por el enfado, no sabía lo que hacía. (bizk)
Ardoak burua hartu dio: El vino se le ha subido a la cabeza. (bat)