ser el acabose
1loc. vb. (col.)
akabua izan, larrekoa izan, gehiegizkoa izan, zer eginik egon ez, horixe baino ez behar izan.
Este niño es el acabose, no hago carrera con él: Umeau akabua da, gero! Ezin dot beragaz gauza onik egin. (bizk)
Si no lo veo, no lo creo. ¡Esto es el acabose!: Ikusi ezik, ezin sinetsi. Hau gehiegizkoa da izan! (bat)
Siempre anda tarde y sin fundamento, es el acabose: Beti dabil berandu eta ganora barik. Barria egin ezean, haregaz ez dago zer eginik. (bizk)
