Labayru Hiztegia

achuchar Es

1 vb. Azuzar

-(r)i axaxa | atxatxa | xaxa (emon/eman), axaxatu, xaxa(ka)tu, -(r)i gahatu; provocar akulatu/akuilatu, eztenkatu, kinatu, zirikatu, -(r)i kin egin, tirriatu.

El cazador achuchaba a los perros para que hiciesen salir a la presa: Ehiztaria txakurrak xaxatzen zebilen, ehizari irtenarazi ziezaioten. (bat)

2 vb. (col.) Acariciar o abrazar cariñosamente

besarkatu, laztandu, -(r)i laztan egin | emon/eman, -(r)i txerea/txera egin, ferekatu, gozarotu, lauskitu (fig.), lausengatu, -(r)i zirri(ak) egin (hacer manitas).

En lenguaje infantil: tatan(txo) | tatana (gozoa) egin.

Me parece que están juntos porque han estado achuchándose: Uste dot alkarregaz dagozala, zirriak egiten ibili dira eta. (bizk)

3 vb. Aplastar o estrujar

sakatu, estutu, zapaldu.

4 vb. Atosigar o apremiar

ekin, estutu, ito, larritu; molestar, agobiar urduritu, artegau/artegatu, arduratu, kezkatu, errenkurea hartu/arranguratu (gralm. en oraciones o contextos negativos), odol txarra egin, aztorau/aztoratu, grinatu; turbar asaldatu, azorau/azoratu.