Argazkia: Labayru Fundazioa
afán Es
1 s.m. Empeño o esfuerzo
ahalegin, (egin)ahal (frec. en plur.), esfortzu/esportzu, azterrika/aztarrika, jarduntza (insistencia).
Su afán por lisonjear a todos resultaba patética: Denak laudatzeko zuen ahalegina penagarria zen. (bat)
2 s.m. Deseo fuerte
gogo | nahi bizi, grina, irrika, desio, lehia, garda, supitu, -gura, -nahi, behar (tb. en composición); expr su, gar, itsumen, erretasun, -min.
Su afán por saber no tiene fin: Haren jakingureak ez dauka akaburik. (bizk)
3 s.m. Fatiga, apuro o penalidad
larritasun, estutasun, estu(ku)ra, larrialdi, estualdi, egonezin, larridura, herstura, urduritasun (nerviosismo), kezka (preocupación); fig itotasun, itoaldi; trance egoera | momentu/memento | une | hinka | ataka txar (tb. con larri, gaizto, etc.).
Hemos pasado muchos afanes estos últimos años: Estutasun asko pasau doguz azken urteotan. (bizk)