Labayru Hiztegia :: Emaitza

LABAYRU
HIZTEGIA HIZTEGI
FRASEOLOGIKOA

Argazkia: Labayru Fundazioa

Iruzkinak eta proposamenak

alferrik (bat) alperrik (bizk) Eu: 1 adb.

en vano, inútilmente.

Alferrik da berba egitea, inork entzuten ez badit: Es en vano hablar si nadie me escucha. (bat)

Arineketan eta txarto egitea alferrik lan egitea da: Hacerlo rápido y mal es trabajar inútilmente. (bat)

sin debalde, alferretan, hutsalki

Horri loturiko hiztegi-sarrerak

alferrik egon

alferrik egon

1 ad. lok., ad. da

estar ocioso, estar sin hacer nada.

Beti gabiltza lanean, inoiz ere ez gaude alferrik: Siempre estamos trabajando, nunca estamos ociosos. (bat)

alferrik galdu

alferrik galdu (bat) alperrik galdu (bizk)

1 ad. lok., ad. da, ad. dau

desperdiciar(se), malgastar(se), desaprovechar(se).

Ez zaitez dirua alferrik galtzen ibili, bihar-etzi behar izango duzu eta: No malgastes el dinero, que tarde o temprano vas a necesitarlo. (bat)

sin muskildu

2 ad. lok., ad. da, ad. dau

echar(se) a perder, estropear(se).

Gaurko gazteok alferrik galduta gaudela esaten dute zaharrek: Los mayores suelen decir que los jóvenes de hoy en día estamos echados a perder. (bat)

Ez ezazu esne hori edan, alferrik galduta dago eta: No bebas esa leche, que está echada a perder. (bat)

sin hondatu, kakaztu, galdu, kaskau/kaskatu, galdu, muskildu

alferrik izan

alferrik izan (bat) alperrik izan (bizk)

1 ad. lok., ad. da

ser inútil, ser en vano, ser en balde.

Horri ezer esatea alferrik da: Es inútil decirle nada. (bat)

sin alper izan (bizk)/alfer izan (bat)