Argazkia: Labayru Fundazioa
alojar Es
1 vb. prnl. Instalarse algo en un lugar
kokatu, sartu (entrar), egon (estar); quedar geratu, gelditu, lotu.
Las dos balas se alojan en un pulmón: Bala biak birika baten geratu jakoz. (bizk)
2 vb., vb. prnl. Hospedar o dar alojamiento
ostatutu/ostatatu, ostaturatu, aterpetu/aterpe(ra)tu (fig.); // solo [vb.] -(r)i ostatua emon/-(r)i ostatu eman, etxean | ostatuan hartu, -(r)i aterpea | lehorra emon/eman (fig.); solo [vb. prnl.] ostatua/ostatu hartu, ostatuz egon, aterpea | lehorra hartu (fig.).
Me alojé en su casa durante mi estancia en París: Parisen egon nintzen bitartean, haren etxean hartu nuen ostatua. (bat)
sin hospedar