Argazkia: Labayru Fundazioa
aparear Es
1 vb., vb. prnl. Cruzar
[vb.] -(r)i arra emon/eman, -(r)i estalarazo/estalarazi (tb. en vizc. estalduazo), -(r)i estaldu/estali eragin; [vb. prnl.] estaldu/estali, -(r)i ga(i)nera/gainera egin, -(r)i igon/igo, gainkatu, -tu; fecundar ernaldu, ernaritu.
Aparearse las ovejas: Ardiak aharitu.
Aparearse las vacas: Behiak zekortu.
Las cabras se han apareado: Ahuntzak akertu dira; akerrak ganera egin deutse.
La ballena gris se aparea en noviembre: Balea grisak azaroan ernaltzen hasten dira.
Apareó a su perra con un perro pastor: Txakurrari artzain-txakur arra emon eutsan.
2 vb., vb. prnl. Juntar formando pareja
binandu, binatu/bina(ka)tu, binan-binan | binaka ipini (tb. con jarri y parau/paratu, paretu/pare(ka)tu, kidetu, bikotea(k) egin; // sólo [vb. prnl.] batzandu, bikoiztu.