Labayru Hiztegia

DICCIONARIO
LABAYRU DICCIONARIO
FRASEOLÓGICO
Argazkia: Labayru Fundazioa
Comentarios y sugerencias
arraigar Es
1 vb. Echar raíces
erpeak | zuztarrak | sustraiak | erroak bota (tb. con emon/eman, egin y hartu), sustraitu, zuztartu, errotu; fig zanak/zainak hartu, zainartu.
El roble que plantamos hace meses no ha arraigado bien: Orain hile batzuk sartu genduan haretxa, sustraiak ondo bota barik dago.
sin enraizar, radicar
2 vb. Consolidar o fijar
sendotu, gogortu, indartu, indarra hartu, zuztartu, errotu, sustraitu, finkatu, tinkatu, zuztarrak | sustraiak | erroak bota (fig.; tb. con emon/eman, egin y hartu).
La amistad ha arraigado entre nosotros: Ontzea sendotu egin da gure artean.
3 vb. Establecer en un lugar
bertako | bertoko egin, bertakotu, bertokotu, lekutu, finkatu, oratu (agarrar); fig sustraiak | zuztarrak | erpeak | erroak bota (tb. con emon/eman, egin y hartu), sustraitu, zuztartu, errotu.
Ese mito ha arraigado profundamente en Alemania: Mito horrek gogor oratu deutso Alemaniari.