Argazkia: Labayru Fundazioa
arrugar Es
1 vb. Fruncir el ceño
bekokia ilundu | tximurtu/zimurtu | baltzitu/belztu (tb. con kopeta y begitartea), bekozkoa jarri | ipini | tximurtu/zimurtu, bekozkotu, beltzuri egin.
2 vb. prnl. (col.) Acobardarse
bildurtu/beldurtu, kikildu, koldartu, erkindu, epeldu, txepeldu (hacerse pusilánime), makaldu, lepozaletu, oilotu (fig.).
El boxeador se arrugó al salir al ring: Boxealaria ring-era ateratzean kikildu egin zen.
3 vb., vb. prnl. Hacer arrugas
tximurtu/zimurtu, izurtu, tximur-tximur/zimur-zimur | izur-izur egin (en exceso).
Esta tela se arruga enseguida: Tela honeri atoan egiten jakoz tximurrak.