Argazkia: Labayru Fundazioa
atormentar Es
1 vb. Dar tormento
oinazetu, torturau/torturatu, oinaztatu, -(r)i alau/alatu, marruskatu (fig.), tormentatu.
Los secuestradores lo atormentaron sin piedad: Bahitzaileek errukirik gabe torturatu zuten.
sin torturar
2 vb. Causar dolor
-(r)i min emon/eman, oinazetu, oinaztatu, alau/alatu.
Esta hernia me atormenta: Herniak min handia emoten deust.
3 vb., vb. prnl. Afligir
atsekabetu, nahigabetu, samindu, bihozmindu, bihoztu, malmetidu/malmetitu; entristecer tristetu/tristatu, goibeldu, ondikatu; // sólo [vb. prnl.] kexau/kexatu, doluan sartu, arranguratu, penea/pena hartu.
Se atormentaba con los problemas de cualquiera: Edozeinen arazoek atsekabetu egiten zuten.