Argazkia: Labayru Fundazioa
aztu (bizk) azti (bat) Eu
1 iz.
adivino -na, adivinador -a.
Esaidazu ea emon izan deutsazun sinisterik sorginkeria gauzai edo aztuen esanai.
Goazan aztuagana, sorginagana edo familiariak daukazanagana; harexek esango deusku artez-artez, ez dago berak igarten ez daben gauzarik. (P. Astarloa)
esr Aztua eztan zaharra azti dila. (RS 415) (Itzulp. El viejo que no es adivino que sea olvidado)