Argazkia: Labayru Fundazioa
burlador -a Es
1 adj. Que burla
burla(zar) | iseka | trufa egiten deutsan(a)/dion(a), burletan dauen(a)/burlatzen duen(a), barre | irri egiten deutsan(a)/dion(a) (que se ríe de).
2 adj./s. Persona que burla
burlati, irrilari, isekari, trufari, irrizale, destainari, burlari, ihakingile; bromista narritagura, txantxetazale, adarjole, adarjotzaile; gesticulador plantati, sinuti/zeinuti, kinuti/keinuti.