Argazkia: Labayru Fundazioa
calentar Es
1 vb. (col.) Azotar o dar golpes
berotu, bero-bero | astin-astin egin, jo, -(r)i ederrak | egurra emon/eman, astindu, egurtu, jipoitu, makilatu.
Te voy a calentar el culo: Eperdia berotuko deutsut; astin-astin egingo zaitut.
2 vb. En deporte
berotze- | beroketa-ariketak egin, berotu.
Antes de ir a andar en bicicleta, vamos a calentar un poco: Bizikletan ibilten joan aurretik, berotze-ariketa batzuk egingo doguz.
3 vb., vb. prnl. Dar calor
berotu, epeldu (templar); al rojo vivo go(r)ritu, galdatu; // sólo [vb. prnl.] zerrepeldu.
Antes de echarle el cola-cao hay que calentar la leche: Cola-caoa bota orduko esnea berotu behar da.
sin caldear
4 vb., vb. prnl. (vulg.) Excitar sexualmente
berotu, kitzikatu.
5 vb., vb. prnl. Animar o exaltar
biztu/piztu, berotu, sutu, asaldatu, azorau/azoratu, haserratu/haserretu (enfadar); irritar ernegau/ernegatu, narritatu; // sólo [vb.] -(r)i haserratu/haserretu | ernegau/ernegatu eragin, ernegarazo/ernegarazi; sólo [vb. prnl.] sutu, sutan ipini | jarri | parau/paratu (expr.).
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.
No te calientes por esa tontería: Ez zaitez sutan ipini tontokeria horregaitik.
esr El viejo y el horno por la boca se calientan: Ahotik bero ezak labea eta zaharra.
sin caldear