Argazkia: Labayru Fundazioa
capullo Es
1 adj., s.m. (col.) (Persona) que juega malas pasadas
txarri/txerri, alu, urde.
Eres el tío más capullo que he conocido: Ezagutu dodan mutilik txarriena zara.
2 adj., s.m. (col.) (Persona) torpe
adigogor, sor, motz (fig.); tonto tonto, tentel, lelo, kokolo, inozo, memelo.
3 s.m. Ref. a plantas
pipil, begi, zil (frec. de la patata, cebolla, etc.), kimu, muskil, kimetz, gando, ninika(dura), botoi, burbuila, ernakatz, ernera, ernemin/ernamuin, urtika (de un año).
Le han salido otros dos capullos a la flor: Loreari beste kimu bik urten deutsie.
4 s.m. Ref. a insectos
kusku, zibot, kapulu.
5 s.m. (vulg.) Glande