Labayru Hiztegia

casar Es

1 s.m. Barriada

etxe-moltso/-multzo | -talde | -sail(e)/-sail, zoskera; barrio auzo(era), auzune, auzotegi, etxadi.

2 vb. Disponer casamiento

ezkondu, -(r)i ezkondu eragin, -(r)i ezkonarazo/ezkonarazi (tb. en vizc. ezkonduazo).

Los reyes casaron a su hija con un príncipe portugués: Errege-erreginak alabeari Portugalgo printze bategaz ezkondu eragin eutsien.

sin desposar

3 vb. En derecho

baliobakotu/baliogabetu, balio barik itxi/balio(rik) gabe utzi, indarbakotu/indargabetu, indargatu/indargetu, ezeztu/ezez(ta)tu.

4 vb. (fig.) Cuadrar o concordar

bat etorri, ados egon, erara egon | ibili, akort izan.

Lo que ha dicho hoy no casa con lo de ayer: Gaur esan dauena ez dator bat atzokoagaz.

5 vb. Disponer para que hagan juego o encajen

ezkondu, buztartu/uztartu, batu, ahokatu.

6 vb., vb. prnl. Unir en matrimonio

ezkondu, esposatu, andra-/andre-gizonak egin, senar-emaztetu, senartu (mas.), emaztetu (fem.); fig batu, buztartu/uztartu; // sólo [vb. prnl.] batzandu, mandatu, fedatu.

Casarse y quedarse a vivir en la casa de los padres: Etxera ezkondu.

Casarse sin dote ni arreo: Buruz buru ezkondu.

esr Cuando la hija está madura para casarse, no es fácil retenerla: Alaba zori denean ezkontzeko, ez da erraz begiratzeko.

sin desposar