Argazkia: Labayru Fundazioa
chinchar Es
1 vb. (col.) Molestar o incordiar
zirikatu, kinatu, ziztatu, kilikatu, bultzatu; hacer rabiar ernegau/ernegatu, amorratu, gogaitu.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi y eragin al participio.
Le pegué por estar chinchándome todo el rato: Jo egin nuen, denbora osoan zirikatzen zebilen eta.
2 vb. prnl. (col.) Fastidiarse
izorratu, aforrau/aforratu, gogait egin, ernegau/ernegatu.
Nos vamos y que se chinche: Joan egingo gara eta izorra dadila.