Argazkia: Labayru Fundazioa
cima Es
1 s.f. Parte más alta
gailur, ga(i)ne/gain (tb. en composición), goi, tontor, punta, mendiburu, ko(n)kor, erpin, gandor, txintxur; sólo de terreno mendiga(i)ne/mendigain, mendi-tontor | -tuturru, hegi, bizkar.
2 s.f. Culminación o apogeo
gailur, goi, tontor, goren; tb. en composición ga(i)ne/gain, buru.
3 s.f. En botánica