Labayru Hiztegia

Comentarios y sugerencias

curioso -sa Es: 1 adj. Especial o particular

arraro, bitxi, bakan, berezi, zelebre/xelebre.

Ese escritor escribe cosas curiosas: Idazle horrek gauza bitxiak idazten ditu.

: 2 adj. Limpio o aseado

garbi, txukun, apain, zehatz, ximen, aratz, xahu, dotore (elegante).

Es una chica muy ordenada y curiosa: Oso neska txukun eta garbia da.

: 3 adj., s. (Persona) que tiene curiosidad

jakingura, jakingurako, jakin-nahi, jakin-nahiko, jakin-beharreko, jakin-gose, jakin-egarri, ikusgura, ikusnahi, ikuspera/ikusbera, kus; begiluze, nonzebarri/nonzeberri, barriontzi/berriontzi, kuxkuxero, batu-zabaldu, batu-banatu.

¡Qué curioso eres!: Ze jakingurea zaran! (bizk)

Es una chismosa que todo lo quiere saber: Dena jakin-beharreko berritsua da. (bat)

No me gustan los curiosos: Ez zaizkit nonzeberriak gustatzen. (bat)