Argazkia: Labayru Fundazioa
desgarrar Es
1 vb. Apenar profundamente
-(r)i min handia emon/eman | eragin, -(r)i barrua hausi/hautsi, penau/penatu, inarrosi, hunkitu (emocionar), erdiratu.
Su fallecimiento nos desgarró a todos: Haren heriotzeak min handia emon euskun danori.
2 vb., vb. prnl. Romper o quebrar
urratu, zarra(s)tatu, apurtu, eten, tarratatu, zartau/zartatu, hausi/hautsi, kraskatu, piltzartu (llenarse de jirones), erdiratu, arraildu, -(r)i eratzi (ref. a la piel); agujerear zulotu/zulatu, zuloa egin; // sólo [vb.] zehatu/xeha(ka)tu, mamurtu; trocear izpildu, txikitu, txikertu; destrozar zirtzikatu, triskau/triskatu, triskildu.
Desgarró un trozo de la camisa y limpió la herida: Alkondarea urratu eta zauria garbitu eban.
Sus palabras desgarraron mi corazón: Haren berbek nire bihotza erdiratu eben.
sin rasgar