Labayru Hiztegia

desgraciado -da Es

1 part.-adj. Que tiene mala suerte

zoritxarreko, zoribako/zorigabe(ko), alditxarreko, asturugaitz(eko), dohakabe, zorigatxeko/zorigaitzezko, zorigaiztoko, zorigalduko, malurus, ertun (clás.).

Es y será un desgraciado toda su vida: Zoribakoa izan da beti eta halantxe segiduko dau.

esr La muerte del desgraciado no es muerte, sino curación: Asturugaitzaren hiltzea, ez da hiltzea, baina ongitzea.

sin desdichado -da

2 part.-adj. Se aplica al que inspira compasión

gaixo, errukarri, errukien, gupidagarri, koitadu, gizajo/gizagaixo (mas.); fem koitada, gizaja.

Pobre desgraciado, se ha quedado sin trabajo: Koitadua, behar barik geratu da.

3 part.-adj. Desacertado

desegoki, ezegoki, egoki ez dan(a)/den(a), erara ez datorren(a).

4 part.-adj., s. (col.) (Persona) despreciable

lupu, zapo/apo, txakur, azpizapo, azpisuge, zital, doilor, za(n)tar, ziztrin; repugnante erdeinagarri, antojugarri, nazkagarri.