Argazkia: Labayru Fundazioa
desilusionar Es
1 vb., vb. prnl.
desilusionau/desilusionatu; // sólo [vb.] -(r)i ilusinoa(k)/ilusioa(k) | itxaropena kendu; decepcionar -(r)i huts emon/eman | egin, guzurtauta itxi/gezurtatuta utzi, -(r)i desengainua | etsipena emon/eman; sólo [vb. prnl.] ilusinoa/ilusioa | itxaropena galdu, guzurtau/gezurtatu; desesperarse gogatu, etsiak hartu.
Esa relación le ha desilusionado mucho: Hartu-emon horrek asko desilusionau dau.