2 vb., vb. prnl. Causar y sufrir un desmayo
zorabiotu/zorabiatu, turdidu, nahastu, nahasi, burtzoratu, zorobilatu, zoratu, mareatu, trenputxartu; // sólo [vb. prnl.] -(r)i burua joan | arindu, konortea galdu, -(r)i ondoeza | larrikuntzea/larrikuntza egin (tb. con etorri), ondoezik ipini | jarri | parau/paratu, -(r)i ondoezak | larriak emon/eman, durduzatu, deskonortau/deskonortatu (perder el sentido).
Hacía mucho calor y se desmayó: Bero handia egoan eta zorabiotu egin zan.
