Argazkia: Labayru Fundazioa
destrozar Es
1 vb. Causar daño moral
lur jota itxi/utzi (expr.), -(r)i min handia egin | emon/eman.
La muerte del hijo destrozó a la familia: Semearen heriotzeak lur jota itxi eban familia.
2 vb. Vencer
menpe(ra)tu, menderatu, garaitu, hankape(ra)tu, oinpe(ra)tu, menpe(an) | mende(an) hartu, suntsitu (expr.).
3 vb. Agotar
nekatu, kantsau/kantsatu, unatu, akitu, ahitu, negau/negatu, sats | leher egin (expr.).
Me destroza trabajar cuarenta horas semanales: Astean berrogei ordu behar egiteak kantsau egiten nau.
4 vb., vb. prnl. Romper
birrindu, sats | txiki-txiki | apur-apur | birrin-birrin egin, garandu, papurtu, pikorkatu; fig haustu, gesaldu; // sólo [vb.] zehatu/xeha(ka)tu, mamurtu, suntsitu; trocear izpildu, txikertu; destrozar zirtzikatu, triskau/triskatu, triskildu; sólo [vb. prnl.] birringatu.
El pueblo quedó destrozado a consecuencia de las inundaciones: Uriolak zirala-ta, herria triskauta lotu zan.
Las alpargatas se destrozan enseguida: Abarketak arin apurtzen dira.