1 vb., vb. prnl.
hondatu, narriatu, gastau/gastatu (desgastar), alperrik/alferrik galdu, larrakitu, kaskau/kaskatu, andeatu (estropear), histu, maskaldu, maluskau/malaskatu, higatu (ajar); // sólo [vb. prnl.] zahartu, zakartu, maiztu, mantartu, zirpildu; frec. ref. a ropas maiz-maiz egin, maiztu, maraztu.
Las cosas se deterioran con el uso: Erabileraren erabileraz gauzak hondatu egiten dira.
