dicho y hecho
1 loc./fórm. or.
esan eta egin, esan eta izan, esan eta jazo, itsuaren begia baino prestago.
Dijeron que les apetecía vernos y, dicho y hecho, al día siguiente se presentaron todos en casa: Gu ikusi gura ginduezala-ta, esan eta egin, hurrengo egunean danak agertu jakuzan etxean. (bizk)
Dicho y hecho: aquella mañana cogió las maletas y se marchó lejos de allí: Esan eta egin: goiz hartan maletak hartu eta handik urrun alde egin zuen. (bat)
El público pidió un último verso y, dicho y hecho, la bersolari improvisó uno más: Entzuleak atzenekoa eskatu eta bertsolariak itsuaren begia baino prestago bota eban beste bat. (bizk)
