Labayru Hiztegia

Iruzkinak eta proposamenak

dilapidador -a Es: 1 adj. Que dilapida

dirua alperrik gastetan dauen(a)/dirua alferrik gastatzen duen(a).

sin arruinador -a, despilfarrador -a

: 2 adj./s. Persona que dilapida

hondatzaile, gastatzaile, etxe-hondatzaile, etxekalte, etxejale, etxe-galtzaile, etxe-galgarri, hondatzaile, gastatzaile, barreiatzaile, xahutzaile (fig.).

Toda su vida ha sido dilapidador y ahora se ha quedado sin nada: Bizitza osoan izan da hondatzailea eta orain ezer barik geratu da.

sin despilfarrador -a, arruinador -a