Argazkia: Labayru Fundazioa
disimular Es
1 vb. Fingir
[aux.]-(e)lakoa egin, itxurak | plantak | irudia | buru egin, disimulau/disimulatu, inkariotu, guzurra/gezurra esan (mentir).
No disimules, sé que has sido tú: Ez plantarik egin, badakit-eta zeu izan zarana.
2 vb. Disfrazar u ocultar
disimulau/disimulatu, estaldu/estali, ezkutau/ezkutatu; disculpar garbitu, zuritu/zuri(ka)tu, gainzuri(zka)tu, edertu/eder(ka)tu, koloretu/koloratu.
Disimuló la cicatriz con maquillaje: Orbana makillajeaz disimulau eban.
Está intentando disimular lo que ha dicho: Esandakoa garbitu nahian dabil.