Labayru Hiztegia

Comentarios y sugerencias

disparate Es: 1 s.m. Dicho o acto estúpido

beharreztan, ezegiteko, egiteko, burubakokeria/burugabekeria, zentzunbakokeria/zentzugabekeria, buruarinkeria, zorakeria, erokeria, zirikeria, inon diranak/inon direnak, amea (expr.); tontería lelokeria, astakeria, kirtenkeria.

Está tan nervioso que es capaz de hacer cualquier disparate: Hain dago artega, beharreztanen bat egiteko kapaz da hori.

Menudo disparate que ha hecho: Horrek egin dau amea! (bizk)

sin dislate

: 2 s.m. (col.) Palabra malsonante

inon diranak/inon direnak, sekulakoak, (esan)ahalak, inondikoak, behar diranak eta ez diranak/behar direnak eta ez direnak, esatekoak, entzutekoak.

Se dijeron disparates: Inon diranak esan eutsiezan alkarri. (bizk)

Cuando se enfada, no para de decir disparates: Atzez paratuz gero, sekulakoak esaten hasten da. (bat)

¡Menudos disparates me dijo!: Hak esan eustazan esatekoak! (bizk)