Labayru Hiztegia

doler Es

1 vb. Ref. a partes del cuerpo, padecer daño

min euki/min izan, -(e)ko mina euki/-(e)ko mina izan, -(e)ko minaz egon/-(e)ko minez egon, -(r)i min egin, -(r)i min emon/-(r)i min eman.

Me duele la muela: Matrailaginak min emoten deust; matrailagineko minez nago.

2 vb. Afligir o apenar

mindu, -(r)i min emon/-(r)i min eman, nahigabetu, atsekabetu, nekepetu, samindu, min hartu, penea hartu/pena hartu, alau/alatu.

Esas palabras me dolieron mucho: Berba horreek itzelezko mina emon eusten.

3 vb. prnl. Lamentarse

kexau/kexatu, kexu izan, damu izan (del bien ajeno), errenkurea hartu/arranguratu (quejarse), erasi, zinkurinatu, pleinitu, intziri egin; fig hiletea/hileta | koitea/koita jo, erosta | lantua egin (tb. con jo), erostaka ibili.

Se duele de la poca atención recibida: Jasotako arreta eskasaz kexatzen da.

sin lamentar

4 vb. prnl. Arrepentirse

[-(r)i] damutu | garbatu | dolutu | urrikitu, damu | garbai | dolu | urriki izan.

Se duele de lo que le ha dicho delante de su jefe: Damutu egin jako nagusiaren aurrean esan deutsana.