2 vb. prnl. Unir o enlazar
lotu, batu, bildu, alkarlotu/elkarlotu, buztartu/uztartu (dos cosas; fig.), alkartu/elkartu (reunir), bateratu (aunar).
Cuando las desgracias se encadenan se llega a un camino sin salida: Ezbeharrak elkartzen direnean ez dago irtenbiderik.