Argazkia: Labayru Fundazioa
encoger Es
1 vb. Acobardar
kikildu, bildurtu/beldurtu, uzkurtu, kiribizkaldu, koldartu (acobardar), erkindu, kubildu, oilotu (col.), mokortu.
Mi jefe consigue encogerme con su presencia: Kikildu egiten naiz nagusiaren aurrean. (bat)
2 vb., vb. prnl. Disminuir de tamaño
txikitu, laburtu, urak hartu (por efecto del agua); empequeñecer txiki(ago)tu, murri(z)tu/murriztu, ñimiñotu, ñarrotu, urak hartu (por efecto del agua).
Esta falda ha encogido al lavarla: Hau goneau urak hartu egin dau garbitukeran. (bizk)
sin menguar
3 vb., vb. prnl. Contraer
kizkurtu, uzkurtu, batu (recoger); // sólo [vb. prnl.] txikortu, kipulatu/tipulatu (abarquillarse).
Encoger los músculos: Muskuluak uzkurtu.
Encoger las piernas: Hankak batu.
Se encogió para poder entrar en la cueva: Koban sartu ahal izateko uzkurtu egin zan. (bizk)