1 vb., vb. prnl. Poner triste
tristetu/tristatu, penau/penatu, atsekabetu, nahigabetu, samindu, ondikatu; expr bihozmindu, lur jota itxi/utzi, goibeldu (fig.); // solo [vb. prnl.] tamala hartu, bihoztu, mamotu; expr -(r)i gogoa hotzitu/hoztu, gogoa galdu, lur | behea jota egon, itzaldu (fig.).
Esa noticia entristecería a cualquiera: Berri horrek edozein tristatuko luke. (bat)
