Argazkia: Labayru Fundazioa
erizar Es
1 vb., vb. prnl. Ref. al pelo y piel, poner rígido
laztu, azkortu, arteztu, harrotu, zurtu, hartzitu, ikaratu, artez | harro ipini (tb. con jarri y parau/paratu); // sólo [vb.] -(r)i ikarea/ikara eragin; sólo [vb. prnl.] ikarea/ikara izan | ibili.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.
Del susto se me ha erizado el vello: Sustuaren handiz uleak be arteztu jataz.
Sus caricias erizan la piel: Haren laztanek azalari ikarea eragiten deutsie.
2 vb., vb. prnl. Llenar algo de obstáculos
bete, josi.