Argazkia: Labayru Fundazioa
exasperar Es
1 vb., vb. prnl.
haserratu/haserretu, ernegau/ernegatu, amorratu, berotu, arbindu, asaldatu, sumindu, sutu, hiratu; expr bere onetik | senetik atera (precedido de gen. reflexivo); fig pipertu, berdetu/berdatu; // sólo [vb.] -(r)i haserratu/haserretu | ernegau/ernegatu | muker eragin, ernegarazo/ernegarazi; sólo [vb. prnl.] arrabiau/errabiatu, gorbiztu; expr bero-bero egin, sutan ipini | jarri | parau/paratu, deabruak hartu.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.
Vuestros comentarios me han exasperado: Zuek esanikoak ernegau eragin deuste.
sin irritar