Argazkia: Labayru Fundazioa
excusar Es
1 vb. Disculpar
zuritu, garbitu, desenkusatu, [-(r)i] atxakiak emon/[-(r)i] aitzakiak eman, [-(r)i] parkamena/barkamena eskatu (pedir perdón).
Dijo un montón de mentiras por excusar a su hijo: Semea zuritzearren hainbat gezur esan zituen. (bat)
Se excusó de toda culpa en aquel incidente: Gertaera hori zala-ta, bere burua garbitu eban. (bizk)
sin disculpar
2 vb. Ahorrar o evitar
atazea/ataza kendu, libre geratu (quedar libre de).
Si le llamas tú, me excusas a mí de hacerlo: Zuk deitzen badeutsazu, neuri kentzen deustazu atazea. (bizk)
3 vb. Eximir de impuestos, servicios, etc.
libre itxi/utzi, salbuetsi, alde batera itxi/utzi.
A causa de su miopía, lo excusaron de hacer el servicio militar: Miopia ebanez, soldaduskatik libre itxi eben. (bizk)
4 vb. Rehuir
ahal dala/dela ez + [verbo en imper.], ez + [verbo en imper.], -t(z)etik itzuri, -t(z)ea saihestu | ebitau/ebitatu; expr -t(z)eari atzea emon/eman, -t(z)eari iges/ihes egin.
Excusa gastarle bromas porque se enfadará: Ez eiozu adarrik jo, haserratu egingo da eta. (bizk)
Excusa decir palabras malsonantes: Itzuri zaitez berba txarrak esatetik.