Argazkia: Labayru Fundazioa
extinción Es
1 s.f. Acción de extinguir
amateta/amatatze, itzaltze, iraungite/iraungitze, itzalketa.
Dice que ve difícil la extinción del fuego: Suaren itzaltzea zail ikusten duela dio. (bat)
2 s.f. Terminación total de algo
galtze, galera, desagertze, desagerpen.
Somos los responsables de nuestra propia extinción: Geu gara geure galeraren erantzule. (bat)
3 s.f. Caducidad
iraungipen, iraungidura, galkortasun (corruptibilidad).
Es sorprendente la facilidad de extinción de la comida actual: Harrigarria da egungo janariaren galkortasuna.