ezta eta
1 lokail., adb. lok.
ni aunque, ni siquiera.
Sarritan be(re)/ere indargarriagaz.
Ezta eta, ezergaitik be ez neuke diru hori ordainduko!: ¡Por nada del mundo pagaría ese dinero! (bizk)
Horra joan? Ezta eta... dirua emonda be: ¿Ir ahí? Ni aunque me den dinero. (bizk)
Ez neuke holangorik egingo, ezta eta eskatuta be: No haría algo así ni aunque me lo pidieran. (bizk)
2 lokail.
Sarritan galdera bati erantzuteko.
-Orduan, geuri be ez deuskuzu emongo? -Ezta eta!: -¿Entonces, tampoco nos lo darás a nosotras? -¡Tampoco! (bizk)