ser de fiar
1 loc. vb.
fietakoa izan/fidatzekoa izan, fidagarria izan, persona-modu ona izan/pertsona-modu ona izan, borondate onekoa izan.
Estas encuestas no son de fiar: Badaezpadako inkestak dituk hauek! (bat)
Son dos hermanos, los dos de fiar: Anaia bi dira, bata baino bestea artezagoa.
Esos amigos tuyos no me parece que sean de fiar: Zure lagun horiek ez dut uste fidatzekoak direnik. (bat)
No tenemos por qué preocuparnos, es de fiar: Zetan estutu ez daukagu, persona-modu ona da eta. (bizk)