Argazkia: Labayru Fundazioa
gozaro (bizk) gozoro (bat) Eu
1 adb.
Bete-betean ahoan sartu eta gozaro edaten eban: Lo metía completamente en la boca y lo bebía a gusto. (bizk)
Belarrietatik gozaro sartzen jatan ha soinua: Aquella música llegaba placenteramente a mis oídos. (bizk)
Eguzkiaren laztan gozoa hartzen dot gozaro: Recibo gustosamente la dulce caricia del sol. (bizk)
Gozaro, ondo esanaz, ohean sartzen lagundu eutsan: Suavemente, con dulzura, lo ayudó a meterse en la cama. (bizk)
sin gozatsu
2 iz.