Labayru Hiztegia

Comentarios y sugerencias

gozo Es: 1 s.m.

poz(tasun), alaitasun, gozamen, alegeretasun/alegeratasun, alegrantzia, atsegin-pozak | -kontentuak, gogoargi, arraitasun, argialdi, bozkario.

Estaba llena de gozo porque había conseguido todo lo que quería: Poz-pozik egoan gura eban guztia lortu ebalako.

sin goce, regocijo

gozo(a) egon

gozo(a) egon

1 ad. lok., ad. da

estar muy enfadado, estar enojado.

Ezezko esaldietan edo zentzun ironikoaz.

Ez da egongo gozo, arratsalde osoa zain izan duzue eta: Estará muy enfadado, le habéis tenido toda la tarde esperando. (bat)

gozo-denda

gozo-denda

1 iz.

confitería, pastelería.

Gozo-dendako erakusleihoari begira, adurra dariola.

sin gozotegi

pozaren pozez ezin egon, pozarren egon, pozari eutsi ezinik egon, narruak hartu ezinik egon/larruak hartu ezinik egon, azalak hartu ezinik egon, praketan hartu ezinik egon, poza dariola egon, pozez beterik egon, pozez lehertu beharrean egon.

¡Qué contentos vienen! ¡No caben en sí de gozo!: Pozik datoz, narruak hartu ezinik! (bizk)

No cabía en sí de gozo por ser quien mejor lo había hecho: Inork baino hobeto egin zuela eta, poza dariola zegoen. (bat)

gozo(a) egon

gozo-denda

no caber en sí de gozo