Labayru Hiztegia

handiko Eu

1 izlg.

de allí; procedente de las cercanías de.

Hori Loiukoa-edo handikoa da.

2 izlg.

lo que está más allá.

Handiko aldean itxi dau kotxea.

Hemendiko atetik sartu beharrean, handikotik sartu da.

3 iz.

vivienda contigua.

Handikoan ez dago hondino argirik isiotuta.

sin bestalde, etxekone

4 iz., izlg.

vecino de la vivienda contigua. Tb. se usa junto a nombre propio como topónimo identificativo de dicha persona.

Handiko Miren be Abadiñokoa da.

sin bestaldeko, auzoko, alboko, etxekoneko