Argazkia: Labayru Fundazioa
hastiar Es
1 vb., vb. prnl.
gogaitu, ernegau/ernegatu, aspertu, nekatu, kantsau/kantsatu, nazkatu, aburridu/aburritu, abrozidu, bete, gogobetetu, okitu; // solo [vb.] -(r)i gogait | ernegau/ernegatu eragin, ernegarazo/ernegarazi; solo [vb. prnl.] nahia | gogait egin.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.
Al final se hastió de comer lo mismo todos los días: Egunero gauza bera jaten bete egin zen azkenean. (bat)
Los continuos sermones de sus padres terminaron por hastiarle, así que decidió marcharse de casa: Akabuan gurasoen betiko erretolikek gogait eragin eutsien eta etxetik alde egitea erabagi eban. (bizk)