Argazkia: Labayru Fundazioa
herir Es
1 vb. Causar un daño físico
zauritu, min hartu, ebagi/ebaki, kolpetu/kolpatu (golpear), sastatu/sasta(ka)tu (apuñalar), eritu, sakitu, minberatu (lastimar).
Se cayó y se hirió un brazo: Jausi egin zan eta besoan min hartu eban.
Las explosiones provocaron la muerte de veinte personas e hirieron a otras diez: Leherketek hogei lagun hil zituzten eta beste hamar zauritu.
2 vb. Conmover
bigundu, samurtu, hunkitu; expr bihotzean ikutu/ukitu, -(r)i bihotza eroan/eraman | hausi/hautsi, astindu, inarrosi (fig.).
Aquella historia hirió nuestra sensibilidad: Istorio hark gure bihotza hunkitu zuen.
3 vb. Ofender
-(r)i min emon/eman, mindu, ofendidu/ofenditu, -(r)i irain(a)/irain | irainak egin, iraindu, laidotu, zauritu.
sin ofender
4 vb. Impresionar desagradablemente los sentidos
-(r)i min emon/eman | egin, gaizki egin, -(e)tara egin | jo (ref. a la vista y oído).
Esa luz me hiere los ojos: Argi horrek begietara egiten deust.