Argazkia: Labayru Fundazioa
hortera Es
1 adj. (col.), (peyor.) Ref. a cosa, vulgar
Dice que no ha visto una casa más hortera en su vida: Bere bizitza guztian ez dauela ikusi dino, hori baino etxe txatarragorik.
2 adj., s. (col.), (peyor.) (Persona) ordinaria
txatar, kaskar, zakar, baldar, trauskil, troko, trakets, zabar, dangel, karkail, nakaitz, oies; extravagante babagarau, babalora/babalore, nabar(men), txirriporro (pedante).
¡Pero qué hortera eres, hijo mío!: Trokoa zer haz, mutil!
Tenemos por vecino a un hortera cuarentón: Auzoa dugu berrogeitakak urteko babagarau bat.