Argazkia: Labayru Fundazioa
imaginar Es
1 vb. Suponer
kontu egin, emon/eman, jo, [aux.]-(e)lakoan egon, [aux.]-(e)lakoa euki/eduki | izan; pensar uste izan, pentsau/pentsatu, jakin (saber).
Imaginemos que no viene nadie, ¿qué podríamos hacer?: Emon daigun ez datorrela inor be, zer egin geinke?
Ya imaginaba que llegarías tarde: Jakin dot belu etorriko zarana.
Imaginábamos que nos iba a ayudar pero nos equivocamos: Lagunduko zigulakoan geunden baina oker genbiltzan.
sin suponer
2 vb. Sospechar
i(ra)garri, -(r)i susmoa hartu, susmoa euki/eduki, susmo izan, susmau/susmatu, sumau/sumatu, aldez aurretik esan | jakin, aurresan, asmau/asmatu.
Enseguida imaginó que lo espiaban: Atoan igarri eban baten bat espietan eukala.
3 vb., vb. prnl. Representar en la mente
pentsau/pentsatu, imajinau/imajinatu, iruditu/irudi(ka)tu, asmau/asmatu (inventar); sólo [vb. prnl.] -(r)i begitandu; soñar ames/amets egin, amestu.
Aquel lugar no era como yo me lo había imaginado: Toki hura ez zen irudikatu nuen bezalakoa.
Por no fijarse bien, se imaginó lo que no era: Ez eban ondo begiratu eta ez dana begitandu jakon.