Argazkia: Labayru Fundazioa
incomunicar Es
1 vb., vb. prnl.
isolatu, bakartu (frec. ref. a pers.); alejar urrundu, aldendu, urruti(ra)tu; // sólo [vb.] inkomunikau/inkomunikatu, isolaturik | bakarturik itxi/utzi, komunikabide barik itxi/komunikabiderik gabe utzi (privar de comunicación); sólo [vb. prnl.], estar incomunicado isolaturik | bakarturik | inkomunikauta/inkomunikatuta egon.
Incomunicaron a los detenidos durante una semana: Atxilotuak astebetean isolatu zituzten.
El terremoto incomunicó varias localidades: Lurrikarak zenbait herri komunikabiderik gabe utzi zituen.
Se incomunicó para terminar la novela: Bakartu egin zen eleberria bukatzeko.