ser de su incumbencia
1 loc. vb.
-(r)i egon, -(r)i joan, -(r)i egokitu, -(r)en ardurea izan/-(r)en ardura izan, -(r)en zeregina izan, -(r)en egitekoa izan, -(r)en eginbeharra izan.
Los verbos egon, joan y egokitu se usan en su forma sintética.
Eso no es de vuestra incumbencia: Hori ez da zuen ardurea; hori ez dagokizue zuei.
